معنی از بخشهای قروه
حل جدول
دلبران
از توابع قروه
دزج
روستایی نزدیک قروه
وینسار
از بخشهای اراک
فراهان
از بخشهای اوستا
یشت
یسنا
بخشهای مساوی مزرعه
کرت
از بخشهای سوادکوه
آلاشت
از بخشهای مغز
هیپوتالاموس
از توابع قروه کردستان
دلبران
از بخشهای همدان
رزن
لغت نامه دهخدا
قروه. [ق ُرْ وَ] (اِخ) قصبه ٔ مرکز بخش قروه ٔ شهرستان سنندج در 93000 گزی خاور سنندج و 97000 گزی شمال باختر همدان کنار راه شوسه ٔ همدان به کردستان. موقع جغرافیایی آن دشت سردسیر است. سکنه ٔ آن 4000 تن. آب آن از چند رشته قنات و زه آب رودخانه و چشمه ها. محصولات عمده ٔ آن غلات، حبوبات، میوه جات مخصوصاً انگور و شغل ساکنین آن زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن قالیچه و جاجیم و کرباس است. در حدود 100 باب دکان به طور متفرق در آبادی وجود دارد. ادارات دولتی قصبه عبارت است از بخشداری، آمار، دارائی، پست، پاسگاه ژاندارمری، دبستان و چند قهوه خانه کنار شوسه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
قروه. [ق ُرْ وَ] (اِخ) بخشی از شهرستان سنندج. در خاور شهرستان واقع شده و حدود و مشخصات آن به شرح زیر است: از طرف شمال به شهرستان بیجار، ازخاور به شهرستان همدان، از جنوب به بخش سنقر کلیائی از شهرستان کرمانشاه، از باختر به بخش حومه ٔ شهرستان سنندج. این بخش از 5 دهستان به شرح زیر تشکیل شده، و شرح هر یک از دهستانها در جای خود داده شده است:
1- دهستان اسفندآباد97 آبادی 31هزار تن 2- دهستان ییلاق 43 آبادی 3هزار تن 3- دهستان چهاردولی 31 آبادی 12هزار تن 4- دهستان خدابنده لو 61 آبادی 21500هزار تن 5- دهستان لک 15 آبادی 2500هزار تن بنابر صورت فوق قروه از 5 دهستان و 247 آبادی تشکیل شده. سکنه ٔ آن 80هزار تن و مرکز آن قصبه ٔ قروه میباشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
قروه. [ق ُرْ وَ] (اِخ) دهی است از دهستان کلیائی بخش سنقر و کلیائی شهرستان کرمانشاه و 6000گزی جنوب باختر سنقر و 3000 گزی باختر شوسه ٔ سنقر به کرمانشاه. موقع جغرافیایی آن دامنه و سردسیر است سکنه ٔ آن 540 تن. آب آن از رودخانه ٔ سراب و محصولات آن غلات، حبوبات، توتون، قلمستان، و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی قالیچه، جاجیم، پلاس بافی است. تابستان میتوان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
قروه. [ق ُرْ وِ] (اِخ) قصبه ای از دهستان درجزین بخش رزن شهرستان همدان واقع در 12000 گزی جنوب خاوری رزن و 9000 گزی خاور شوسه ٔ رزن به همدان. موقع جغرافیایی آن جلگه و سردسیر مالاریائی است. سکنه ٔ آن 3260 تن. آب آن از قنات و محصولات آن غلات، انگور، لبنیات، حبوبات، صیفی. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان قالی بافی است. تابستان از طریق امیریه اتومبیل میتوان برد. دبستان پسرانه و دخترانه، صندوق پست، درمانگاه، و حدود 60 باب دکان دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
معادل ابجد
1237